ยามที่คุณรู้สึกเหนื่อย และท้อ คุณจะบอกให้ลูกรู้หรือไม่?

ขอพูดในฐานะที่เคยเจอสถานะการณ์แบบนี้นะคะ
เมื่อก่อนที่บ้านค่อนข้างลำบากค่ะ แม่เลี้ยงเรากับพี่คนเดียวเพราะพ่อเสียตั้งแต่เราเกิด
แม่เพิ่งมาเล่าให้ฟังตอนเราโตแล้ว ว่า
ประมาณเราอยู่ ม.1 แม่เคยคิดจะฆ่าตัวตาย เพราะหนี้สินเยอะ แม่เหนื่อย แม่ท้อ แม่ไม่มีใคร
ที่จะมาคอยรับฟังปัญหาต่างๆ เพราะเรากับพี่ก็ยังเด็ก แม่เคยถามเราว่า ถ้าหนูอยู่กับพี่ 2 คนได้มั้ยลูก
ถ้าแม่ไม่อยู่หนูอยู่กับพี่ 2 คนได้ใช่มั้ย
เราจำไม่ได้หรอกว่า เราตอบแม่ว่ายังไง แต่แม่บอกว่า เราตอบแม่ว่า ได้ซิ แม่ไม่ต้องเป็นห่วง
พอเราเข้านอน แม่ซื้อยาฆ่าแมลงมาเตรียมไว้แล้ว แม่บอกว่าเดินวนรอบเตียง ดูเรากับพี่ชายที่นอนหลับแล้ว
สุดท้ายก็ไม่ได้กินเข้าไป เพราะแม่คิดว่า ถ้าแม่ตาย เรากับพี่จะไม่เหลือใครเลย ลูกของแม่จะเป็นยังไงถ้าไม่มีแม่
จะกินยังไง จะนอนยังไง จะหาเงินที่ไหนมาเรียน
ตั้งแต่นั้นมาแม่จะบอกเสมอว่า ที่บ้านเราไม่ค่อยมีเงินนะ ต้องประหยัดนะลูก
เรากับพี่พอรู้อย่างนั้นก็ช่วยกันประหยัด พี่ชายแก่กว่าเรา 6 ปี เค้าก็ไปหางานพิเศษทำ เรียนเก่งจนได้ทุน

ตอนนี้เรากับพี่ชายโตแล้ว สามารถดูแลแม่ได้แล้ว แม่สบายขึ้นมาก ถ้าเราย้อนเวลากลับไปวันนั้นแล้วบอกแม่ว่า หนูอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีแม่นะ
แม่ต้องอยู่กับหนูไปจนแก่เลย ^^ อาจจะทำให้แม่ไม่สับสนเลยว่า จะฆ่าตัวตายมั้ย

เราว่า บอกลูกๆเถอะๆค่ะ อย่างน้อยมันอาจจะไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดก็ได้ค่ะ สู้ๆนะคะ